Olmuyor

Olmuyor...
Her şehirde nefes alınmıyor.
Miadı var durmaların,
Bir yerde kalmaların.
Olmuyor...
Artık zorlamamak gerekir deniyor.
Susuyor cümle âlem.
Her doğruya bir yanlış, her yanlışa bir doğru bulunuyor da konuşmak hiç bitmiyor.
Susmuyor cümle alem.
Her hâle bir kelime asıveriyor.
Eyvallah demek artık ölesiye zor geliyor.
Ne yana bakmak gerekiyor.
Gözleri kapatmak da kâr etmiyor.
Olmuyor...
Büyümenin zor oluşu enseye usulca çörekleniyor.
Hüzün kapı aralığından giriyor.
Sevinçler anlık oluşlarıyla arkalarına bakmadan gidiyor.
Olmuyor...
Şair olmuyor.
Şiirlere dalmak hayattan kopmaya yetmiyor.
Şiirler insana nefes vermiyor.
Bu şehir hücrelerime yetişmiyor.
Artık gitmek gerekiyor.
Geriye kalana yalnızlığımızı sırtımıza alıp gitmekler kâfi geliyor...
Olmuyor...

Bahriye Eldemir