Eskimiş Zaman

Eskimiş bir kitabın farklı sayfaları gibiydi insanlar. 

Art arda gelince cümleler aralarında sevgi oluşturdu mu usulca bir hikaye oluştururlar. 

Bir şehrin bir köşesinde aynı paydada buluşurlar. 

Aynı çatıdan yayılır kahkahalar. 

Kimler nereden bilir nerede birleşecek bu yollar. 

Eski bit kitabın farklı sayfaları gibiydik. 

Ve her güne ayrı ayrı anı hediye ederek hikayenin sonuna geldik. 

Yağmurlar rahmet oldu aktı yüzümüze, nice yolları arşınladık. 

Harfleri birleştirdik kelime yaptık. 

Kelimeleri ısıttık israf etmeden cümle haline getirdik. 

Birlikte büyüdük, birlikte güldük, birlikte ağladık.
Mutlulukların çeşit çeşit rengine sarılı hatıraları aldık. 

Beklenen gün geldi.
Zaman bekleyemediğimiz bir vedaya gebeydi.
Cümleleriyle bizi bir kılan bir yıla nokta koymak son vazifeydi.
Ama dostluklar en güzel haliyle yüreklerimizdeydi.

Bahriye Eldemir

12.06.2016
Konya